Şizofrenlerde ölümle sonuçlanan intihar oranını 10/100 000 kadar düşük gösteren çalışmalar olduğu gibi, 750/100 000 kadar yüksek bulan araştırmalarda vardır. Erkeklerde oran daha yüksektir : 210/100 000 (erkek), 90/100 000 (kadın). Hastalığın ilk yılı ya da ilk atağı sırasında intihar oranı daha yüksektir. Oran gençlerde yüksek, yaşlılarda düşüktür. İntihar eden hastaların 1/3’ü yatan hastalardır. Hastaneden çıktıktan sonra ilk birkaç hafta ya da ayda intihar riski çok yüksektir.
İntihar eden şizofren olgularda intihar öncesi görülen depresif belirtiler şöyle sıralanabilir.
– %80 olguda anoreksi + kilo kaybı
– %65 olguda ümitsizlik, düş kırıklığı
– %45 olguda motor bozukluklar,
– %50 olguda intihar niyetini sözel olarak bildirme
– %35 olguda agresif ataklar
Ölümle sonuçlanmayan ve sadece girişim düzeyinde kalan intiharların oranı beklendiği üzere yukarıdaki oranlara göre çok daha yüksektir. Şizofrenlerde intihar girişimi %18-51 arasında değişir. Oran ortalama olarak %30 dur. Eğer şizofreni tablosuna depresif bazı belirtilerde eklenmişse bu durumda intihar girişiminin oranı daha da yükselmektedir. Bunun tersini söylemekte mümkündür. Yani intihar girişiminde bulunan hastaların, bulunmayan hastalara göre, daha yüksek oranlarda depresif semptomatoloji göstermeleri söz konusudur. Örneğin birincilerde suçluluk %59, özgüven eksikliği %84, depresif mizaç %90, ümitsizlik %68 iken aynı oranlar ikincilerde sırasıyla %21, %14, %34 ve %34 dür.